wtorek, 28 stycznia 2014

Ikony elegancji

Współczesnym światem, a przynajmniej wiedzą współczesnego człowieka rządzi Wikipedia. Aby cokolwiek zrozumieć, na początek sięgamy do Wikipedii.
W polskiej Wikipedii nie znajdziemy definicji pojęcia „elegancja”. Musimy sięgnąć do wersji angielskiej.
Dowiadujemy się z niej, że elegancja jest synonimem piękna, które wyraża się poprzez niecodzienną (nie zwyczajną, poślednią) efektywność i prostotę. Elegancja to jako standard dobrego smaku, gustu, szczególnie w obszarach projektowania wizualnego, dekoracji, nauk i estetyki matematyki. „Eleganckie rzeczy wykazują wyrafinowany wdzięk i godnego przyzwoitość”.
Słownik języka polskiego jest bardziej lapidarny: „elegancja - dobry smak w ubiorze i wytworność w sposobie bycia”.

Kiedy zamkniemy oczy, aby wspomnieć kogoś, kto mógłby być ikoną elegancji, zapewne pojawią się różne mniej lub bardziej znane postaci. Ale tym bardziej dojrzałym z pewnością przyjdą do głowy trzy osoby – Coco Chanel, Audrey Heburn i Grace Kelly.


Fot. AFP
Coco Chanel była nieślubnym dzieckiem, wychowała się w sierocińcu i pomimo braku talentu śpiewała w paryskich kawiarniach. Ale pewnego dnia zaczęła projektować i szyć damskie kapelusze i stroje. Na szczyt wdarła się nie dzięki wytworności i delikatności, ale siłą i uporem. I na wiele lat zawładnęła duszami elegantek. Wyznaczała trendy i mody. I to jej zapewne zawdzięczamy definiowanie elegancji przez prostotę. Nie była piękna, nie była subtelna, ale to „Chanel” jest marką elegancji i elegancką marką.

http://www.doctormacro.com
Audrey Heburn była dzieckiem wyższych sfer, ale marzyła o karierze baletowej. Do społecznej świadomości wdarła się dzięki rolom w kilku zaledwie filmach. Grała z ogromnym taktem, nie narzucając się publiczności. Jej stroje, choć spod igły najlepszych projektantów tamtych czasów, nie ozdabiały jej, były zaledwie tłem dla delikatnej urody. A gdy osiągnęła szczyt, z ogromną elegancją porzuciła karierę dla służby ubogim.






www.doctormacro.com
Grace Kelly sięgnęła po tron, choć była zaledwie córką olimpijczyka. Nie oszałamiała urodą i nie starała się uchodzić za piękność. Chciała być dobrą aktorką, nie gwiazdą. A jednak miała w sobie owo coś, co pozwalało jej wyróżniać się z tłumu, a zarazem w prostym stroju wyglądać jak księżniczka.

Elegancja gender

Nie wiem, czy jesteśmy tego świadomi, ale elegancja jest kwestią wyłącznie żeńską.

Pomimo potu wylanego przez setki kreatorów mody oraz wysiłki sufrażystek i feministek elegancja ma swoją kulturową płeć.

Elegancki mężczyzna” brzmi mało męsko. Czy się do tego przyznamy czy nie, prawdziwy mężczyzna nadal powinien być odzwierciedleniem siły i dzikości, powinien mieć lekki zarost, pachnieć cygarami i stajnią. I nie musi być ładny, wystarczy by miał pieniądze. A jeśli ich nie ma, to musi mieć coś z trapera – musi być zaradny, sprawny, zdolny do przetrwania w każdych okolicznościach. I choć może mieć modne ciuchy, to nie powinien podążać za modą. I - nade wszystko - nie może być lepiej, gustowniej ubrany od swojej partnerki.
Czy się do tego przyznamy, czy nie – to „macho” jest idealnym wzorcem kulturowej męskości.

Ostatecznie James Bond. Ale tylko dlatego, że jego brutalność dobrze prezentuje się w smokingu…

Elegancki mężczyzna, szarmancki, błyskotliwy i gentleman jest pożądany na bardzo krótką metę.
Można z nim wyskoczyć do teatru, zjeść kolację, wybrać się na koncert, ale żyć z nim…

Elegancki mężczyzna jest dodatkiem do kreacji, jak torebka, szal, perfum. Ot, taka trochę biżuteria.
Dlatego, w ogromnej większości, mężczyźni są skrojeni na gust żony, która wybiera, kupuje i nakłada na męża to, co uważa za eleganckie.

Szperając w sieci, wyszukując porad na temat elegancji dla mężczyzn, możemy odnaleźć dwa typy informacji. Albo elegancja przenosi nas w lata trzydzieste, czterdzieste ubiegłego wieku i nie pasuje do naszego stylu życia AD 2014, albo po prostu nakazuje podążać za modą, co dla przeciętnego faceta jest trochę nonsensowne. Nie każdy w końcu bryluje na salonach. Nie zawsze towarzyszy się modelce z żurnala.
Mamy zatem elegancję dancingu lub elegancję clubbingu. Tak czy tak, mężczyznę nie na co dzień, ale też nie od święta.

Gender studies powinny się tym zająć i wypracować w tej kwestii równouprawnienie. Bo męski strój nie jest jak sukienka. Nie zdobi, ale uwydatnia…

poniedziałek, 27 stycznia 2014

Czysta elegancja...


Obrazy Marka Spain (olej, płótno) - brytyjskiego malarza figuratywnego.








Z www.cuded.com/2011/11/paintings-by-mark-spain

Kolory życia...

Ukryte szczęście w codziennym życiu
mieni się barwą i kolorami.
Czerwone serca kochające tak mocno
swą płomiennością zachwyca, aż parzy…
Biel niewinności anielskich skrzydeł,
otacza aurą dobroci i piękna.
Fiolet właściwą drogę ci ukaże,
by szlachetnością, władzą i dobrą intencją
przestrzeń i czas przybliżyć myślom.
Swą kochliwością i wrażliwością
róż wciąż przyciąga kobiety i damy,
ukazując wspomnienia kolacji,
spacerów we dwoje i dobrej zabawy.
Zieleń twym oczom odpocząć pozwolą,
a swą skromnością i życzliwością
chętnie udzielą pomocy i wsparcia,
budząc nadzieję, harmonię i życie.
Błękit otula twą wyobraźnię,
by pobudzona swoją wrażliwością
w wierności uczuć cię pozostawiła.
Energii i siły pomarańcz ci doda
wzbudzając radość i siłę do życia.
A tuż niedaleko żółty się ukaże
i nastrój nagle się nam poprawia,
bo swoim ciepłem i wielką radością
zapewni bystrość i towarzyskość.
Szary podatny na stres i depresje,
zastąpmy burgundem lubiącym rozrywki,
by szarość życia ubarwić przygodą.
A gdy czas przyjdzie w ostatnim spotkaniu
czerń elegancją towarzyszyć będzie.
I z dużym prestiżem i niezależnością
ukaże własne, silne przekonania.
Otwórzmy, więc oczy, bo życie nie jedną,
nie stałą barwą, co dzień nam się mieni.
Kochajmy życie. I tęczę emocji
I ludzką różnorodność ich osobowości.
(Zaczerpnięto z cytaty.info - autor: słoneczniki)

niedziela, 26 stycznia 2014

Elegancja - czym jest ...

Rękopisie znalezionym w Akkrze Paulo Coelho napisał:

Elegancja często bywa mylona z powierzchownością i powszednim wyglądem.
Nic nie może być dalsze od prawdy; pewne słowa są eleganckie, inne mogą przynosić ulgę lub niszczyć, ale wszystkie pisane są tymi samymi literami.

Kwiaty są eleganckie, nawet jeśli skrywają się pośród trawy na łące. Gazela w biegu jest elegancka, nawet gdy ucieka przed lwem.
Elegancja nie jest kwestią zewnętrzności, ale tą częścią duszy, którą inni mogą dostrzec.

I nawet wtedy, gdy namiętności targają nami i unoszą wysoko, elegancja nie pozwala zerwać prawdziwych więzów łączących dwoje ludzi.
Elegancja nie polega na ubraniu, które nosimy, ale na sposobie, w jaki je nosimy.
To nie sposób władania mieczem, ale w dialogu metoda unikania wojny.

Elegancję osiągamy, gdy odrzucamy wszystkie zbędne rzeczy, odkrywamy prostotę i skupienie; prostota jest lepsza, bardziej stonowana, piękniejsza.

A co to jest prostota? To jest pojawienie się razem prawdziwych wartości życia.
Śnieg jest piękny, ponieważ ma tylko jeden kolor.
Morze jest piękne, ponieważ wydaje się być nieruchomą płaszczyzna.
Pustynia jest piękna, ponieważ wydaje się, iż składa się tylko z piasku i skał.

Najprostsze rzeczy w życiu są najbardziej niezwykłe. Pozwól im się ujawnić.